14 maart. Laatste volle dag in LP; al wandelend de stad verkennen. Luang Prabang wordt in tweeën gedeeld door de traag stromende rivier Nam Khan die uitkomt op de Mekong. De twee delen worden door drie bamboe bruggen met elkaar verbonden. Deze bruggen zijn alleen in de droge periode te gebruiken; vlak voor het natte seizoen worden ze door de dorpelingen “aan de andere kant” van LP afgebroken om na het regenseizoen deze weer op te bouwen. Dus wat doe je als echte toerist? Juist!

Slenterend door het oude gedeelte van Luang Prabang begrijp je waarom dit deel van de stad als cultureel erfgoed is bestempeld; prachtige oude huizen in koloniale stijl gedrapeerd met het groen van planten en de bonte aaneenschakeling van kleuren; een feest voor het oog! Tempels en Boeddhabeelden liggen als verborgen eilanden verspreid.

Lunch en dan toch maar weer me zelf onderwerpen aan één van de hoogtepunten van ieder e vakantie: de kapper! “Cut, wash and massage?” wordt er gevraagd. “Yes please, kop chai lai lai” antwoord ik in mijn beste Lao. Daar gaat ‘ie: een jonge Lao vrouw of meisje of kind van naar schatting 40 kilo en 1,40 meter dept mijn nek en keel in met olie; een andere vrouw (duidelijk is te verstaan dat zij hier de eigenaresse is) knipt. Dan naar de wastafel. Op een bed lig je op je rug met het hoofd boven de wasbak. Insmeren met shampoo en dan begint het. Hetzelfde “kleintje” van het olie deppen begint te wassen en te masseren. Met de kracht van een volwassen bouwvakker kneed ze het haar, de hoofdhuid, de nekspieren, wenkbrauwen, langs de slapen en rond de oogleden. Wonderbaarlijk! Af en toe wordt je hoofd abrupt opgetild en weer neergegooid. Het aller-fijnst is echter het wassen en tenslotte uitspoelen met ijskoud water; alsof alle warmte van de dag uit je lichaam wordt weggezogen. Het blijft iedere keer weer een heerlijk ervaring!

In de avond in de buurt iets gegeten bij een soort hamburgerzaak; Maud en Sacha nemen een hamburger en een wrap en ik bestel van het plaatjesmenu. Op deze kaart zie ik een dienblad met een McDonalds achtig zakje frietjes, twee (?) bekers Pepsi en een helekipvoor 50.000 KIP! Waarom een hele kip? Waarom twee Pepsi? Is het dan voor twee personen? En waarom dan maar één bakje friet? Dit soort essentiële levensvragen moeten worden beantwoord en dus bestel ik.

Wat krijg ik? Exact wat op het plaatje staat; één hele kip. Ik snij de poten ervan af, doe ze in het hamburger bakje van Sacha (lekker morgen koud in de bus) en we gaan naar het hotel terug. Mango met sinaasappel eten, vliespinda’s met gedroogde Djeroek Poeroet en gedroogde knoflook. Bier bij? Ja graag! Morgen weer een dag en dan op weg naar Vang Vieng,

dag Luang Prabang,

dag mooie stad,

dag fijne douche, ik zal je missen…