11, 12 en 13 maart. De eerste nacht in Luang Prabang (LP) uitstekend doorgekomen. Ruim bed, goed matras, prima airco en dan de douche! Wat een douche! Heet, harde straal, brede douchekop, gewoonweg perfect.

Ontbijt en op weg naar Big Brother Mouse (BBM). Maud gaat onderweg onderuit (blauwe knie) en Sacha laat zijn ingescheurde (rug)zak naaien. Wij en anderen hadden al Engelstalige boeken voor kinderen opgestuurd en Maud en Sacha hadden nog een stapeltje bij zich en ik had nog een leuk kinderboekje in het vliegtuig gevonden en dus konden we gaan voorlezen aan de kleintjes en in het Engels discussiëren met jongeren. De organisatie had iets veranderd; in LP waren alleen nog maar de jongeren, de kleine kinderen zaten nu iets buiten LP en onder de naam Big Sister Mouse (BSM). We hebben dus een half uurtje gediscussieerd met twee Laotiaanse studenten. Het was er druk; veel toeristen besteden een deel van hun tijd om jongeren in LP Engels bij te brengen; een goede zaak! Omdat we dus niet aan de kleintjes konden voorlezen besloten we de boeken niet af te geven maar ze zelf te gaan brengen. We konden ook met een georganiseerde trip voor 10 dollar maar dat zou dan betekenen dat we een volle dag met hetzelfde clubje op weg zouden zijn; dus dan maar morgen op eigen gelegenheid…

12 maart. Twee scooters gehuurd voor twee dagen en vandaag eerst maar eens op weg naar BSM.

Rechtdoor, rechtdoor, rivier over, rechtdoor, rechtdoor en dan aan je linkerhand. Hoe eenvoudig kan het zijn. Dus de stad uit, rechtdoor en eerst even stoppen bij een shopping mall. Dan weer rechtdoor, rechtdoor totdat de geasfalteerde weg naar rechts afbuigt. De weg rechtdoor is veranderd in een onverharde met kiezelstenen en brokstukken bezaaide “dirt road´. Hotsend, botsend en stuiterend rijden we door tot we het opgeven. Terug naar de verharde weg en door naar de Kuang Si watervallen en de berenopvang om onderweg te stoppen bij waarschijnlijk het mooiste plekje van Laos! Maar het zou me niks verbazen als er nog veel meer van dit soort plekken zijn…

De watervallen zijn best mooi en de moeite waard om te bezoeken, te meer daar je in de poelen in het verloop van de watervallen heerlijk fris kunt zwemmen! Er is een berenopvang en je kunt er naar hartenlust doneren voor van alles en nog wat.

Onderweg weer wat gegeten aan de Mekong. Ons oog alt op een object dat midden in de rivier langzaam stroomafwaarts drijft; de vorm zou dat van een mensenlichaam kunnen zijn… Op de foto zie je wat het is.

Bij het vallen van de avond naar de lokale markt om de hoek; dat is andere koek! Geen T-shirts met “LAOS” of “LOA BEER” maar gewone kleding, keukengerei, onderbroeken, bh’s, eten, eten, eten en eten en: pijltjes gooien! Ik koop een mooie leren Lacoste portemonnee voor 50.000 KIP; verderop liggen dan dezelfde voor 30.000…

Ik koop voor 3000 KIP één pijltje, gooi, en raak 2 ballonnen en win een flesje Wine Cocktail van 7% met een straatwaarde van 6000 KIP; als dat geen winst is! Naar de nachtmarkt en op straat eten! Heerlijk.

13 maart. We maken ons op voor de Lange Tocht Naar Het Noorden! Daar waar de rijstvelden liggen rond de kleine dorpjes met de aardige mensen en misschien een overtocht naar de beroemde grotten. LP uit, brug over en uitkomend bij het vliegveld zien we dat deze links van ons ligt terwijl het rechts had moeten zijn. Onverdroten rijden we door totdat we de splitsing zien met naar links één of ander olifantenpark en naar rechts Vientiane dat in het zuiden ligt. Naar links dan maar die “dirt road” in. Stampend en zwoegend kom ik vooruit maar Sacha en Maud die samen op één scooter zitten moeten halverwege afhaken. Terug, terug, terug, naar de bekende plek in LP en met het veer over naar de overkant. Een breed geasfalteerde weg waarop een Boeing 737 MAX met gemak zou kunnen landen (als ze nog vlogen) leidt naar nergens; niemand rijdt er, soms een scooter of een fietser; een hond ligt midden op de weg te slapen en een kudde buffels steekt in slow motion de weg over. Waarom, waartoe? Na 10 kilometer besluiten we om te keren. Mijn benzinemeter is plotseling van ¾ vol naar ¼ gesprongen dus wordt er even getankt. Iets verder op, een beetje van de weg af ligt iets dat op een restaurant lijkt. Een oude vrouw met 1 blind oog zit voor een provisorische barbecue en roostert 3 substanties die op vlees lijken. Wij kunnen er niets aan herleiden. Eerst lopen we weg maar na enig overleg besluiten we toch het avontuur aan te gaan en treffen binnen 2 mannen aan die eten, een vrolijk rondspringend kind en een vrouw in iets wat op een keuken lijkt.

Een gettoblaster met twee extra giga luidprekers blazen lokale muziek de lege ruimte in, gezellig…

Maud heeft altijd kleine cadeautjes bij zich voor kinderen; plakplaatjes, ballonnen, pennen, ringen die licht geven. Het kleine meisje komt naar ons toe als Maud haar roept en Maud wil haar wat geven; zij sluit haar handen voor het lichaam en buigt licht, van achteruit horen we een ijselijke kreet van de vrouw met één oog en het kind buigt nu nog dieper, bijna 90 graden! Kijk; zo worden je wel normen en waarden bijgebracht, ik bedoel maar! Het kind is dolblij met de ring en huppelt vrolijk verder door.

Bier, natuurlijk, een kommetje witte rijst, twee kommetjes met saus en een bord met daarop de opbrengst van de BBQ. Het vlees is redelijk; zou geit kunnen zijn, maar het rubberachtige deel met korst laten we verder onaangetast; varkens- of buffelneus?

Terug met het veer, boodschappen doen, scooters inleveren, inde buurt wat eten, niks te vinden, scooters weer terugvragen, naar de avondmarkt en mmm…