8 maart overnacht bij Schiphol en via Guanzhou naar Bangkok. Aangekomen op 9 maart. Zoals jullie weten hebben Jos en ik in Belfeld een zestal eenden en dat is hartstikke leuk. Daarnaast slik ik dagelijks medicijnen als gevolg van een tweetal tia's vorig jaar. Nou is het regelmatig innemen van medicatie niet één van mijn best ontwikkelde eigenschappen. Om de inname niet te vergeten gaat op mijn Iphone iedere dag een signaal af; het geluid van kwakende eenden. Gezellig!

Na een paar uur in het vliegtuig gezeten te hebben en een aantal films van Chinese makelij gezien te hebben (we vliegen met China Southern, die wel bier, maar geen sterke alcohol schenken), begint de oriëntatie licht af te nemen, zeker voor wat betreft tijd en slaapritme; je komt in een soort kater-achtige trans terecht. Je hoort het geluid via de koptelefoon maar neemt ook de omgevingsgeluiden waar. Op een gegeven moment hoorde ik eenden kwaken; een zwak maar herkenbaar geluid. In eerste instantie dacht ik dat ergens in het vliegtuig een mechanisch zo'n geluid voortbracht of dat iemand naast mijn zijn koptelefoon hard had aanstaan. Toen het geluid echter aanhield en mijn zus Maud mij aanstootte en vroeg waarom dat geluid uit mijn rugzak kwam wist ik het:

tijd om medicijnen in te nemen!

Nadat Maud een blikje bier over mij leeg stootte op de vlucht van Guanzhou naar Bangkok gebeurde er verder niets noemenswaardigs, Inchecken, douchen en Bangkok in, maar daarover morgen meer...